در ابتدا خواهش می کنم بفرمایید فرصت ها ، چالش ها و مشکلات سال ۹۸ را چگونه دیدید و چگونه پشت سر گذاشتید
سال 98 ،سال بسیار پر از فراز ونشیب برا مملکت ما بود از بحران های سیل شروع شد و بعد هم حوداثی پشت سر هم تا در بحث اقتصادی گرانی بنزین داشتیم و بعد هم شهادت سردار دل ها حاج قاسم سلیمانی بود ، حوداث بلافاصله بعد از آن و انتخابات و نهایت هم به کرونا رسیدیم و همه این ها تاثیر پذیر از بحث تحریم های اقتصادی که روز به روز برمردم ما فشار را بیشتر کرد بلکه حلقه تحریم ها تنگ تر شد ، اما چون که تو همین ایام ما ولادت حضرت زینب را داشتیم ، این جمله ایی از حضرت زینب خدمتتان عرض کنم
حضرت زینب وقتی یزید سوال کرد که حادثه عاشورا چجوری دیدی؟
حضرت زینب گفت ما رایت الا جمیلا ( ما چیزی غیر از زیبایی ندیدیم ) درسته همه این حوادث برای ما سخت بود اما آن پایداری و استقامتی که مردم ما داشتن و اقتصاد ما خودشو را در مقابل این سختی ها و ناملایمات محک میزنه برای ما ارزنده است خیلی از زوایای پنهانی اقتصادی که بهشان توجه نداشتیم خودشان به ما نشان داد ما اولین بار در تاریخ 30،40 ساله حتی 50 ساله اخیرمان اقتصاد بدون نفت استفاده کردیم و امروز که نفت را زیر قیمت 35 دلار ما اصلا بر خودمان نمی لرزیم چون اصلا نفتی کسی از ما نمی خرد که روی اقتصاد کشورمان اثر بگذارد نتیجه اینکه ما اقتصاد بدون نفت آرزوی از اقتصادانان بود همیشه همه میگفتن نباید قدم اساسی برداشته شود در این جهت داریم حرکت میکنیم ،صادرات غیر نفتی سیرصعودی پیدا کرده با وجود همه تحریم ها خیلی از واحدهای تولیدی که امکان تولید و رقابت نداشتن آمدن فعال شدن ،خوب کار میکنن ،هر چند که یکسری خسارات هم بوده بعضی از کارخانجات با مشکل روبرو شدن تغییرات ناگهانی ارز باعث ایجاد ورشکستگی ، ضرر بعضی واحدهای تولیدی ما شده خیلی تلاش کردیم که هم دولت هم بخش خصوصی بتوانن این واحدها سراپا نگه دارند تا ایشالا یولش یواش با این شرایط جدید به قول امروزی ها آپدیت کنیم در مجموع من فکر میکنم سال خوبی برا اقتصاد ما رقم خورد که ما این شهامت پیدا کردیم که ما می توانیم روی پای خودمان بایستید و الان تقریبا در جامعه ما نگرانی از تحریم های آمریکا و بیگانگان نیست واین برای کشور ما خیلی موقعیت بسیار مغتنمی هست که ایشالا باید قدرشو بدانیم.
لطفا بفرمایید جایگاه تشکل های بخش خصوصی خصوصا خانه صنعت ومعدن ،تجارت درسال 98 چگونه ارزیابی کردید؟
هرچقدر این فشارها بیشتر باشد ما نقش بخش خصوصی را ارزنده تر می دانیم و فعالیتشان بارز تر می شود ، درسال 98 ما از بخش خصوصی خیلی استفاده کردیم حالا فعالیت های اتاق بازرگانی چه در بعد ملی چه در بعد استانی نگاه کنیم فعالیت های خانه صنعت ،معدن نسبت به سالهای گذشته چقدر فعال تر شده و مابقی بخش های خصوصی اتاق تعاون و اتاق اصناف و همینطور کل تولید کننده ها که اکثریتشان بخش خصوصی هستند، همه وارد میدان شدن و ما امروز می توانیم بگوییم که به جرات دولت بدون بخش خصوصی نمیتواند حرکت کند و ایشالا به آن سمت حرکت کنیم که دولت فقط سیاست گذاری کند و تمام امور به بخش خصوصی محول بشود.
در ادامه بفرمایید وضعیت کشور در سال 99 چگونه می بینید و چشم انداز شما برا سال 99 چه هست؟
من معتقدم که بخش خصوصی باید دولت را بعنوان یک پشتیبان بزرگ مالی خودش بداند یواش یواش این انتظار را کم کند ، دولت بعنوان یک پشتیبان حمایتی خوبی میتواند برا بخش خصوصی باشد ما سال اینده را همانطور که پیش بینی میشودحداقل دو ، سه ماه اول سال را درگیر ویروس کرونا خواهیم بود و آن طور پیش بینی می شود تا اواسط فروردین اگه یه ذره کم کاری کنیم تا اخر فروردین به نوک قله می رسیم و از فروردین به بعدشروع به نزول و کم شدن شتاب نوک قله و ابتلا به بیماری کرونا نتیجتا کشور ما تحت تاثیر این ویروس قرار می گیرد بخش مهمی از سال درگیر این ویروس خواهیم بود و احتمالا باقیمانده سال هم یک مساله دیگر اینکه به آثاری که این بلا بر جان کشورمان، اقتصاد کشور گذاشته پاک کنیم به احتمال زیاد وقت بسیاری باید روی این بحث بذاریم برای مابقی که باید در خود سال برا اقتصاد یک برنامه ریزی وسیاست گذاری کلی برای استان برا بحث اقتصادی داشته باشیم . دو سه تا برنامه اصلی که مهمترین مساله که در استان پیگیری میکنیم کمبود اب و برنامه های متنوعی که در دست اقدام و طراحی شده و انتظار این است که بتوانیم مجوزهای نهایی را از ارگان های ذیربط بگیریم و برنامه ها را اجرایی کنیم و در جهت کم کردن آب و استفاده بهینه از اب در بخش های صنعتی و کشاورزی مدرن ما علاجی نداریم که کشاورزی را از سنتی به پیشرفته تبدیل کنیم،در کشاورزی پیشرفته مصرف اب را به حداقل برسانیم و در کنار آن با الگوهای موجود درامد را چندبرابر کرد فقط باید این فرهنگ و اعتقاد در مردم بوجود بیاد و این تغییرات عملیاتی است. در بخش صنعت هم که تقریبا مسیر راه مان مشخص که تولیداتمان به چه مرحله ایی برسد هم در بحث تولیدات اساسی معدنی مثل مس ، فولاد و اینها که کاملا مشخصه و برنامه ریزی شده است و برنامه ها یکساله و شش ماهه هم نیست و انها در طول سالهای گذشته برنامه ریزی شده وبرای سالهای اینده مشخص شده اند، شاید یک کارخانه سه یا چهارسال طول بکشد تا احداث و به بهره برداری برسد نتیجتا برنامه های صنعتی و معدنی تقریبا از قبل اماده هستن و یک مقدار هم تابع شرایط روز هم هستیم باید ببینیم بحث های تحریم ها به چه جهت می رود و از فرصت هایی که در اختیارمان گذاشته می شود بتوانیم خوب استفاده کنیم .